Envoi meaning in oriya

/ˈɛn.vɔɪ/

a brief stanza concluding certain forms of poetry

କବିତାର କିଛି ରୂପକୁ ସମାପ୍ତ କରୁଥିବା ଏକ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ସ୍ତମ୍ଭ |

envoy (ଦୂତ)

1. A short stanza at the end of a poem, used either to address a person or to comment on the preceding body of the poem.

କବିତାର ଶେଷରେ ଏକ କ୍ଷୁଦ୍ର ସ୍ତମ୍ଭ, ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ସମ୍ବୋଧନ କରିବା ପାଇଁ କିମ୍ବା କବିତାର ପୂର୍ବ ଶରୀର ଉପରେ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ |

1. From the pulsing throb of the very opening, this was a detailed, incisive playing, culminating in an envoi glowing enough to provide the catharsis this programme so uncompromisingly demanded.