Satan meaning in punjabi

/ˈseɪ.tən/

in the Abrahamic religions, the antagonist of God who tempts people and rules the underworld, also known as the devil

ਅਬਰਾਹਾਮਿਕ ਧਰਮਾਂ ਵਿੱਚ, ਰੱਬ ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਡਰਵਰਲਡ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਸ਼ੈਤਾਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

According to Dante, Satan lives in the ninth circle of Hell.

ਦਾਂਤੇ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸ਼ੈਤਾਨ ਨਰਕ ਦੇ ਨੌਵੇਂ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।

1. A demon follower of Satan (principal evil spirit); a fallen angel.

ਸ਼ੈਤਾਨ (ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾ) ਦਾ ਇੱਕ ਭੂਤ ਚੇਲਾ; ਇੱਕ ਡਿੱਗਿਆ ਦੂਤ.

1. They followed what the Satans recited over Solomon′s Kingdom. Solomon did not disbelieve but Satans disbelieved, teaching men magic, and such things as came down at Babylon to the angels Hārūt and Mārūt.

2. This literature refers to a major figurehead of evil called “Satan,” the leader of a group of angels also referred to as “Satans.” These Satans accuse people and lead them astray.

of or relating to Satan

ਦਾ ਜਾਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ

Satanic verses

ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀਆਂ ਆਇਤਾਂ