Abhor meaning in malayalam

/əbˈhɔː(ɹ)/

to find repugnant

വെറുപ്പുളവാക്കുന്നവ കണ്ടെത്താൻ

I abhor your attitude.

നിങ്ങളുടെ മനോഭാവം ഞാൻ വെറുക്കുന്നു.

execrate (എക്സൈസ് ചെയ്യുക)

1. To regard (someone or something) as horrifying or detestable; to feel great repugnance toward.

(ആരെങ്കിലും അല്ലെങ്കിൽ മറ്റെന്തെങ്കിലും) ഭയാനകമോ വെറുപ്പുളവാക്കുന്നതോ ആയി കണക്കാക്കുക; നേരെ വലിയ വെറുപ്പ് തോന്നാൻ.

1. I absolutely abhor being stuck in traffic jams

2. abhorre that which is euill, cleaue to that which is good.

2. To fill with horror or disgust.

ഭീതിയോ വെറുപ്പോ നിറയ്ക്കാൻ.

1. It does abhor me now I speak the word.

3. To protest against; to reject solemnly.

പ്രതിഷേധിക്കാൻ; ഗൌരവമായി നിരസിക്കാൻ.

1. I utterly abhor, yea, from my soul Refuse you for my judge.

4. To feel horror, disgust, or dislike (towards); to be contrary or averse (to); construed with from.

ഭയം, വെറുപ്പ്, അല്ലെങ്കിൽ വെറുപ്പ് (നേരെ) തോന്നുക; വിരുദ്ധമോ വിമുഖതയോ ആയിരിക്കുക (വേണ്ടി); മുതൽ അർത്ഥമാക്കുന്നത്.

1. Either then the law by harmless and needful dispenses, which the gospel is now made to deny, must have anticipated and exceeded the grace of the gospel, or else must be found to have given politic and superficial graces without real pardon, saying in general, “do this and live,” and yet deceiving and damning underhand with unsound and hollow permissions; which is utterly abhorring from the end of all law, as hath been shewed.

2. the daunce were to their honour and memorie, whiche moste of all abhored from Christes religion

hate coupled with disgust

വെറുപ്പും വെറുപ്പും

abomination (മ്ലേച്ഛത)

a signer of a 1679 address to Charles II in which those who petitioned for the reconvening of parliament were condemned and abhorred

1679-ൽ ചാൾസ് രണ്ടാമനോടുള്ള അഭിസംബോധനയിൽ ഒപ്പിട്ടത്, അതിൽ പാർലമെന്റ് പുനഃസംഘടിപ്പിക്കുന്നതിന് അപേക്ഷിച്ചവരെ അപലപിക്കുകയും വെറുക്കുകയും ചെയ്തു

offensive to the mind

മനസ്സിന് കുറ്റകരമായ

an abhorrent deed

മ്ലേച്ഛമായ ഒരു പ്രവൃത്തി

repulsive (വെറുപ്പുളവാക്കുന്ന)