Accomplice meaning in malayalam

/əˈkɒm.plɪs/

a person who joins with another in carrying out some plan, usually an unethical or illegal plan

ചില പദ്ധതികൾ നടപ്പിലാക്കുന്നതിൽ മറ്റൊരാളുമായി ചേരുന്ന ഒരു വ്യക്തി, സാധാരണയായി അനീതിപരമോ നിയമവിരുദ്ധമോ ആയ പദ്ധതി

The accomplice was given a harsh sentence for driving the getaway vehicle.

രക്ഷപ്പെട്ട വാഹനം ഓടിച്ചതിന് കൂട്ടാളിക്ക് കടുത്ത ശിക്ഷയാണ് ലഭിച്ചത്.

confederate (കോൺഫെഡറേറ്റ്)

1. An associate in the commission of a crime; a participator in an offense, whether a principal or an accessory.

ഒരു കുറ്റകൃത്യത്തിന്റെ കമ്മീഷനിൽ ഒരു സഹകാരി; പ്രിൻസിപ്പലായാലും അനുബന്ധമായാലും ഒരു കുറ്റകൃത്യത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്നയാൾ.

1. And thou, the curst accomplice of her treason, Declare thy message, and expect thy doom

2. suspected for accomplice to the fire

2. A cooperator.

ഒരു സഹകാരി.

1. Success unto our valiant general, And happiness to his accomplices!

coadjutor (coadjutor)

assistant (സഹായി)

associate (അസോസിയേറ്റ്)

confederate (കോൺഫെഡറേറ്റ്)

accessory (ഉപസാധനം)

promoter (പ്രൊമോട്ടർ)

abettor (പ്രേരകൻ)

abettor (പ്രേരകൻ)

ally (സഖ്യകക്ഷി)

accompliceship (പങ്കാളിത്തം)