Wrongdoing meaning in malayalam

/ɹɒŋˈduːɪŋ/

activity that transgresses moral or civil law

ധാർമ്മികമോ സിവിൽ നിയമമോ ലംഘിക്കുന്ന പ്രവർത്തനം

The defendant denied any wrongdoing.

ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന് പ്രതി നിഷേധിച്ചു.

actus reus (Actus reus)

misconduct (തെറ്റായ പെരുമാറ്റം)

wrongful conduct (തെറ്റായ പെരുമാറ്റം)

departure from what is ethically acceptable

ധാർമ്മികമായി സ്വീകാര്യമായതിൽ നിന്ന് വ്യതിചലനം

error (പിശക്)

1. An instance of doing wrong.

തെറ്റ് ചെയ്തതിന്റെ ഒരു ഉദാഹരണം.

1. I said that some ancient stories suggested that those who were unrighteous or who had committed wrongdoings were more susceptible to plagues or disasters. And sometimes plagues just miraculously disappeared after people realized their wrongdoings and repented.