Abundance meaning in oriya

/əˈbʌn.dn̩s/

the property of a more than adequate quantity or supply

ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପରିମାଣ କିମ୍ବା ଯୋଗାଣଠାରୁ ଅଧିକ ସମ୍ପତ୍ତି |

an age of abundance

ପ୍ରଚୁର ଯୁଗ

copiousness (ନକଲତା |)

teemingness (teemingness)

(chemistry) the ratio of the total mass of an element in the earth's crust to the total mass of the earth's crust

(ରସାୟନ ବିଜ୍ଞାନ) ପୃଥିବୀର ପାକସ୍ଥଳୀରେ ଥିବା ଏକ ଉପାଦାନର ସମୁଦାୟ ଭୂପୃଷ୍ଠର ଅନୁପାତ |

(physics) the ratio of the number of atoms of a specific isotope of an element to the total number of isotopes present

(ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନ) ଏକ ଉପାଦାନର ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଆଇସୋଟୋପ୍ ର ପରମାଣୁ ସଂଖ୍ୟାର ସମୁଦାୟ ଆଇସୋଟୋପ୍ ସଂଖ୍ୟା ସହିତ ଅନୁପାତ |

1. An overflowing fullness or ample sufficiency; profusion; copious supply; superfluity; plentifulness.

ଏକ ପ୍ରବାହିତ ପୂର୍ଣ୍ଣତା କିମ୍ବା ଯଥେଷ୍ଟ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତତା; ପ୍ରବୃତ୍ତି; ନକଲ ଯୋଗାଣ; ଅତ୍ୟଧିକତା; ପ୍ରଚୁରତା

1. It is lamentable to remember what abundance of noble blood hath been shed with small benefit to the Christian state.

abundation (ପ୍ରଚୁରତା)

royal abundance (ରାଜକୀୟ ପ୍ରଚୁରତା |)

overabundance (ଅତ୍ୟଧିକ ପରିମାଣ)

underabundance (ଅନାବଶ୍ୟକତା |)

superabundance (ସୁପର୍ବାଣ୍ଡାନ୍ସ |)

declared abundance (ପ୍ରଚୁର ଘୋଷିତ |)

in abundance (ପ୍ରଚୁର ପରିମାଣରେ)

abundance of caution (ସତର୍କତାର ପ୍ରଚୁରତା |)