Accomplice meaning in oriya

/əˈkɒm.plɪs/

a person who joins with another in carrying out some plan, usually an unethical or illegal plan

ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ କିଛି ଯୋଜନା କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାରେ ଅନ୍ୟ ସହିତ ଯୋଗ ଦେଇଥାଏ, ସାଧାରଣତ an ଏକ ଅନ eth ତିକ କିମ୍ବା ବେଆଇନ ଯୋଜନା |

The accomplice was given a harsh sentence for driving the getaway vehicle.

ଗେଟୱେ ଗାଡି ଚଳାଇବା ପାଇଁ ସହଯୋଗୀଙ୍କୁ କଠୋର ଦଣ୍ଡ ଦିଆଯାଇଥିଲା।

confederate (ସହଯୋଗୀ)

1. An associate in the commission of a crime; a participator in an offense, whether a principal or an accessory.

ଅପରାଧ ଘଟଣାରେ ସହଯୋଗୀ; ଏକ ଅପରାଧରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣକାରୀ, ଏକ ମୁଖ୍ୟ କିମ୍ବା ଆନୁଷଙ୍ଗିକ |

1. And thou, the curst accomplice of her treason, Declare thy message, and expect thy doom

2. suspected for accomplice to the fire

2. A cooperator.

ଜଣେ ସହଯୋଗୀ

1. Success unto our valiant general, And happiness to his accomplices!

coadjutor (ସହକର୍ମୀ)

assistant (ସହକାରୀ)

accessory (ଆନୁଷଙ୍ଗିକ)

promoter (ପ୍ରୋତ୍ସାହକ |)

confederate (ସହଯୋଗୀ)

associate (ସହଯୋଗୀ)

ally (ସହଯୋଗୀ)

abettor (abettor)

abettor (abettor)

accompliceship (ସହଯୋଗୀ)